Joo jo,

Het is alweer een flinke tijd geleden sinds ik het laatste verhaal heb getypt hier op deze site, dus het wordt weer de hoogste tijd voor een nieuw verhaal. Sommigen zullen wel denken; die jongen laat ook niets meer van zich horen, maar zij moeten het maar positief inzien. Ik heb het hier zo erg naar mijn zin dat ik het schrijven van een verhaal er telkens niet van komt. Ondanks dat ik lang niet van me heb laten horen zullen jullie toch alle verhalen kunnen lezen in dit verhaal! Waarschijnlijk zullen de meesten ergens in het midden de draad kwijt zijn vanwege de lengte, maar ik hoop dat er toch wat zijn die het geduld kunnen opbrengen om dit verhaal in zijn totaliteit te lezen. (ik heb er de tijd voor genomen)

Na mijn vorige verhaal zijn er (vanzelfsprekend) een hoop gebeurtenissen waarover te schrijven valt. Ik bijt de spits af met de verjaardag van Moniek. Dit viel ergens op een vrijdag in April, het grootste gros van de stagiaires was uitgenodigt voor een ‘pool party’. Toen wij aankwamen zat iedereen echter rustig in een kringetje te chillen en de stemming was (in mijn ogen) nog niet optimaal. Natuurlijk eerst even socializen bij binnenkomst, maar uiteindelijk besloot ik samen met 3 / 4 anderen het voortouw te nemen. Broek uit, shirt uit en plonsen! In eerste instantie bleef iedereen de kat uit de boom kijken, maar zoals het spreekwoord luidt; als één schaap over de dam is, volgen er meerdere. Uiteindelijk werd het zwembad voller en voller en werd het echt een super gezellige avond ( zie foto’s op jorritpeterlayos.mijnalbums.nl).

Zaterdagmorgen zou bekend worden wie er Nederlands landskampioen zou worden, wat was dit spannend! Aangezien mn vader mij zou sms’en bij elke goal en ik geen smsjes had waarin goals vermeld stonden ging ik ervan uit dat de zaken niet goed waren verlopen. Echter, toen ik op het punt stond Layos te feliciteren met de overwinning van Ajax zag ik op VI.nl dat Twente wel degelijk had gewonnen!!!! KAMPIOENEN!!! Waarom mijn vader mij niet had gesmst weet ik tot op heden niet, maar ik kan wel een aantal scenario’s bedenken, haha! Dat kon de pret echter niet bederven, want om half 11 ’s morgens heb ik mijn laptop aangesloten op de geluidsinstallatie en knalde ‘you’ll never walk alone-Gerry & the pacemakers’ door het huis. Iedereen was dus bij het ontwaken al op de hoogte van het feit dat twente landskampioen was. Samen met wat sportieve, maar teleurgestelde Ajax fans een biertje gedronken op deze (verwachte) overwinning…Hadden ze maar gelijk moeten luisteren ipv dom blijven volhouden dat Ajax de beste was! Mijn dag kon In ieder geval niet meer stuk!!

Een week later arriveerde Andre (de vader van Marinda) op het eiland voor zijn werk. Hiervoor was hij op Curacao (bij Carine) en met wat praatjes lukte het hem ook om mij even een bezoekje te brengen in combinatie met zijn werkzaamheden. We zijn zondag eerst naar La Bamba geweest om even gezellig bij te praten onder het genot van een biertje, maar omdat zowel Andre als wij maandag weer rustig 7 uur op het werk moesten zijn gingen we op tijd naar huis. Maandag zijn Layos, Jorrit en ik gelijk uit werk naar Holland House geweest (waar Andre en Mark cursussen gaven) om ze op te halen. Eerst hebben we hier nog even gezeten om vervolgens uit eten te gaan bij een gezellig restaurant aan het water. Vervolgens zijn we naar de Soggy Dollar Bar gegaan om de avond af te sluiten. Die dinsdag hetzelfde tafereel; echter zijn we niet uit eten geweest, maar hebben wij onze culinaire kant laten zien door overheerlijke asperges te bouwen met een mals lapje steak. ’S Avonds zijn wij standaard op de Lady C te vinden en natuurlijk was Andre wel benieuwd hierna (jong dat hij nog is). Het was een gezellige avond en natuurlijk veel gelachen en bijgepraat. Woensdags hadden Layos en ik vrij gevraagd om de mannen de mooiere plekken van het eiland te laten zien! Na op diverse plekken te zijn geweest naderde de laatste paar uur voor Andre en Mark. Zij gingen naar hun hotel en zetten ons af op het strand. Eenmaal op het strand wouden we even een consumptie (lees biertje) halen op mijn kosten. Echter, toen ik mijn portomonnee tevoorschijn toverde bleek al het geld dat diezelfde dag niet uit was gegeven verdwenen te zijn. Nog geen 5 min. Later belde Mark al op, of wij de horloges hadden die zij hadden gekocht diezelfde middag. Je raadt het al, we waren wederom beroofd toen we even de auto hadden verlaten om de hoogste berg van het eiland te bezichtigen. Heel erg klote dus! Gelukkig bezorgde Andre mij nog een financiele meevaller door mij te sponsoren. Bedankt!

Andre was niet de enige die ons zou verlaten die week. Ook Gunnar en Gerard (van huize Rama) vertrokken deze week. Als afscheidsfeestje organiseerden zij een strandfeest waarbij wederom iedereen welkom was. Een mooi kampvuurtje was gebouwd waar iedereen verspreid omheen was te vinden. Wederom een gezellige avond!

De volgende werkweek was een korte. De beruchte Carnaval werd ingeluid op Sint Maarten en er vonden verscheidene optochten plaats tijdens de normale werkuren. Natuurlijk wouden we hiervoor graag vrij hebben, zodat we dit fenomeen met eigen ogen konden meemaken. Gelukkig was onze baas coulant en konden wij wat vrije dagen krijgen. We hoefden alleen maandag en dinsdag te werken en de rest van de week waren we vrij! Voor mij betekende dit zelfs dat ik 2.5 week vrij was (aangezien Marinda die week erop aankwam). Heel erg chill, want ik kon die kantoordagen missen als kiespijn. Zoals al wel duidelijk is op de foto’s waren de optochten dolle boel! De eerste optocht vond ’s avonds plaats, maar persoonlijk vond ik het niet echt super. Er reden een stuk of 6 grote wagens met een bandje erop op +- 20 meter afstand van elkaar met een beste geluidsinstallatie. Deze stond dan ook goed te loeien, waarop alle locals flink los gingen. Wij liepen er maar een beetje achteraan als een van de enige blanke mensen….Vanwege deze reden hou ik ook op over deze optocht verhalen. Echter, één optocht doe ik graag verhaal over aangezien ik me hier kostelijk vermaakt heb. Van deze optocht staan ook de meeste foto’s online, genaamd de Jouvert. Deze optocht begon om 4 uur ’s morgens, dus vroeg naar bed gegaan en tevens vroeg opgestaan. Toen we bij deze optocht aansloten was het nog donker, maar de geluidsinstallatie loeide al door heel Sint Maarten (dit is figuurlijk, Sint Maarten is nog niet zo klein!!). Na een paar honderd meter gelopen te hebben kwamen we erachter dat er ook een Heineken truck mee reed, waarop gratis drinken te halen viel. Onder dit drinken was vanzelfsprekend Heineken, maar ook water en red bull. Iedereen maakte, subtiel gezegt, gulzig gebruik van deze gelegenheid. Toen het licht werd was iedereen dan ook op en top in stemming en dansden we als ware locals tussen de getinte mensen….(lees negers). De groene verf die je ziet op de foto’s komt van een promo girl van de heineken. Zij liep rond met een bus groene verf om iedereen te versieren. In eerste instantie hoefde ik geen verf, maar ik had iets meer op mijn hoede moeten zijn met Jorrit om me heen. Hij kon het niet laten om zijn volgegoten handen eens flink in mijn gezicht te wrijven, dus ook ik moest eraan geloven!

Uiteindelijk strandde de optocht waar hij begonnen was om 10 uur ’s morgens. We besloten om de dag verder door te brengen op het strand, waar we lekker konden slapen op de strandstoelen. Een super dag!

Maar bij Carnaval horen natuurlijk ook verkleedpartijen en dat kunnen ze hier wel op Sint Maarten! Een aantal dagen later was er een optocht in de hoofdstad, waar enkel naar gekeken kon worden vanaf de zijkant. Zoals al blijkt uit de foto’s hadden de mensen die meeliepen zichzelf flink opgedost. Het was erg mooi om dit te zien, maar na 2 uur vonden de meeste van ons het wel welletjes. Een leuk iets om mee te maken, maar daar bleef het verder ook wel bij!

De ene feestelijke aangelegenheid was nog niet voorbij of de ander volgde. Hiermee doel ik op koninginnedag. Net als in Nederland was het op 30 april q-day op Sint Maarten. Voor ons betekende dit vroeg uit de veren om er een gezellige dag van te maken. De dag ervoor hadden we een paar ‘mooie’ oranjere hawaii bloesjes weten te versieren van een bounty, hiermee werd gelijk duidelijk dat wij Nederland vertegenwoordigden op het eiland (zie foto’s). We trapten de dag af bij Karakter, met z’n allen bij het strand waar we af en toe een verfrissende duik konden nemen tussendoor. Hier was verder eigenlijk weinig te beleven, maar met z’n allen maakten we er een mooi feestje van aan de picknick tafels die er te vinden waren. Rond 7 uur hoorden we wat bizarre geluiden…dit bleken onze magen te zijn dus vertrokken we vanaf Karakter naar La bamba om de maag goed te vullen! Sommigen van ons gingen naar huis om zichzelf even op te frissen en te douchen. Maar goed, ik heb toch al een vriendin :p dus ik ging rustig door met 4 andere jongens uit ons huis. Na lekker gegeten te hebben eindigden wij onze avond in de Bliss. Een super dag was het!!

Zoals ik al had vermeld; het ene feest was nog niet voorbij en het andere feest kon beginnen. Ditmaal was het een persoonlijk feest, Marinda arriveerde op Sint maarten! Na lang gewacht te hebben bij het vliegveld werd ik al een beetje bezorgd, had Marinda wel het goede vliegtuig gepakt (aangezien iedereen al door de arrivals gate was gekomen). Dus ik belde naar Carine of zij Marinda wel op de goede vlucht hadden gezet, volgens mij begon ook zij hier lichtelijk aan te twijfelen en besloot ik Marin te bellen. Dr telefoon stond uit en dus liep ik het hele vliegveld nog maar eens goed over. Toen ik het hele vliegveld over was gelopen stond ze opeens voor me! Eindelijk weer een vertrouwde knuffel van mn meisje, haha! Heerlijk…

Eerst even wat gedronken bij het vliegveld en vervolgens doorgereden naar onze condo. Na een aantal mailtjes te hebben gestuurd over hoe zielig ik wel niet was ivm het verlies van al mijn spullen had ik wat korting kunnen regelen, dus dat was wel dikke prima! Toen we binnenkwamen keken we onze ogen uit, een vaatwasser, wasmachine + droger, uitzicht over het meer, chille badkamer, airco en noem maar op. Echt goed voor elkaar! ’S Avonds gingen we Sushi eten bij een luxe restaurantje om gezellig bij te praten over van alles en nog wat. De sushi smaakte van geen kant (we hebben waarschijnlijk iets verkeerds besteld) maar gezellig was het wel. Ik vond het wel echt heel erg wennen om weer met iemand alleen te zijn. Dit was ook wel duidelijk te merken, want de eerste dag waren we allebei echt niet onszelf. Gelukkig sloeg dit wel snel om en was het binnen no-time hetzelfde als vanouds. Natuurlijk nam ik Marinda mee naar het CECC huis om de jongens voor te stellen. Ze kon het goed vinden met iedereen en ze liet ook wel blijken het goed naar haar zin te hebben. Ze wist natuurlijk niet wat ze van iedereen kon verwachten en vanwege deze reden was ze ook een tikkeltje aan de zenuwachtige kant. Maar nadat ze iedereen ontmoet had (inclusief de dames van onze groep) paste ze er prima tussen. Ze vermaakte zich met iedereen en kletste dan ook met alles en iedereen! Erg leuk dat ook zij goed viel binnen de groep.

Natuurlijk zijn we samen een aantal keer uitgeweest met de groep, maar daarnaast hebben we ook een aantal avonden gezellig gespendeerd bij onze condo. Lekker gegeten, ge-barbecued en tot midden in de nacht buiten gezeten met een een aantal kaarsjes op de tafel. Deze avonden mis ik wel hoor! Zie wederom de foto’s om een indruk te krijgen van onze avondjes. Overdag gingen we vaak naar het strand, maar daarnaast hebben we ook veel dingen gedaan. Zo hebben we een berg beklommen met een super uitzicht, we hebben een Rhino-tour gedaan (op jetski’s/bootjes) flink knallen over het water, maar helaas ook wederom het politiebureau een aantal malen bezocht. Mijn ongeluk op het eiland was nog niet weg was wel gebleken. Nadat we een gezellig avondje hadden gehad in de Tantra liepen we met 4 man terug naar de auto (die ik geleend had van de baas). Toen we aankwamen kwamen we opeens tot de ontdekking dat er WEEER was ingebroken. Ditmaal hadden de daders niets mee genomen, maar was er wel overduidelijke schade….het rechter achterraam was ingeslagen en de covers van de achterlichten waren gestolen. Ja je las het net goed, DE COVERS… Wat een grap. Ook hier zijn natuurlijk foto’s van gemaakt.

Toen brak de grote dag aan, 11 mei, de dag waarop ik 21 ben geworden! Heel erg fijn om dit samen te hebben kunnen vieren met Marin. De avond ervoor zijn we nog halsoverkop naar de supermarkt gereden om een taart te halen (zowel voor op het werk als voor onszelf) en een fles champagne. Toen zijn we naar het CECC huis gereden om wat films op mijn laptop te zetten om ’s avonds te kijken vanuit ons chille 2 persoonsbed. Natuurlijk zijn we hier even blijven hangen en hebben we even gechilled op de bank. Uiteindelijk weer richting huis gereden en film gekeken tot 12 uur! Marin knalde de champagne kurk door de kamer en gaf mij allemaal kaarten/cadeaus die zij had meegekregen uit Nederland (nogmaals bedankt allemaal). Heel erg leuk om al die kaartjes te krijgen en cadeaus! Van mijn ouders en Marin heb ik weer wat blousjes gekregen (om mijn ‘nog te kopen’ koffer aan te vullen) en van haar ouders en Gerrit&Liesel een geurtje! Dus nu ga ik weer stukken representatiever door het leven, haha.

Helaas komt aan alles een eind en stonden we wederom met de staart tussen onze benen bij de gate om afscheid te nemen. Niet echt een heel plesant moment, laten we het daarop houden! Maar Marin zou niet de laatste Hartman zijn die mij kwam opzoeken, want nog geen 2 weken later (op een maandag) stond Carine op de stoep! Zij was net klaar met haar stage op Curacao en wou graag het mooie Sint Maarten bewonderen. Natuurlijk vond ik het leuk als ze over zou vliegen, en samen met Anne heeft ze 2 dagen in ons huis doorgebracht. Samen hadden ze een aparte kamer en een huurauto zodat ze zichzelf ook konden vermaken terwijl wij aan het werk waren. De maandag dat zij arriveerden was het pinksteren, dus hebben Layos en ik de dames opgepikt op het vliegveld en even snel een auto gehuurd. Daarna zijn we even naar het strand gereden en lekker thuis gegeten. We hebben ook onze culinaire hoogstandjes aan deze dames laten zien door op maandag een beste zelfgemaakte lasagne te bouwen en op dinsdag de standaard kost; vlees/groente/oven friet. Ze waren beide volgens mij met stomheid geslagen, de jongens aan het koken?! Ze leefden zelf daar in Curacao voornamelijk van pizza/Mc Donalds en andere afhaaldingen als ik het zo hoorde. Maandag zijn we met een grote groep eerst even naar het casino geweest en vervolgens naar de Soggy Dollar Bar. Het was erg gezellig! Snachts heb ik nog snel even een route uitgestippeld op een kaart die ik had gefixed op het vliegveld, zodat ze de volgende dag een aantal mooie strandjes van het eiland konden zien.

Dinsdag hebben we wederom samen gegeten (zoals ik al had geschreven) en zijn we ’s avonds (het zal ook weer eens niet) naar de Lady C geweest. Uiteindelijk eindigde de avond in een dolle boel waarin gezelligheid hoog in het vaandel stond. Het was erg gezellig en ook de dames werden erg gewaardeerd in de groep. Woensdag zijn zij weer naar Curacao gevlogen. Dit was vorige week, dus onderhand zijn jullie alweer redelijk bij. Ik heb nog een paar dingen die noemenswaardig zijn, waarschijnlijk schrijf ik onderhand wat slordiger en zullen sommige stukken kort door de bocht zijn, maar ik moet ook weer verder straks! Vandaar…..

Woensdag heb ik even een rustdagje ingelast en ben ik mooi op tijd gaan slapen om de volgende dag weer te kunnen knallen! Op het werk moest ik ook een deadline halen (voor vrijdag) omdat er wat resultaten geboekt moesten worden. Ik ben bezig met een bedrijfspresentatie waarmee ik naar potentiele klanten ga. Het is de bedoeling dat ik een afspraak zal maken met de klanten om vervolgens CECC te promoten. Natuurlijk moet deze presentatie duidelijk en professioneel zijn, dus daar ben ik nog wel eventjes zoet mee! De deadline is uiteindelijk gehaald trouwens.

Maar goed, donderdag zijn we met zn allen naar de karaoke bar gegaan. In het begin vond ik het maar een dode boel, vooral veel locals die echt goed konden zingen (in de hoop door te breken), maar saaie liedjes dat ze zongen..pfff. Dus werd het tijd voor wat meer actie en zorgden wij voor een flinke daling in het niveau, maar een verbetering van de sfeer! Jorrit, Layos, Bastiaan en ik pakten de microfoon op om even een oldschool nummer te zingen: ‘The Piano man – Billy Joel’. Verder op de avond hebben natuurlijk nog meer mensen verscheidene nummers gezongen en was het erg gezellig! Dat gaan we zeker vaker doen.

Het laatste dat ik heb gedaan tot nu toe was gister. Eerst even een standaard stranddagje gehad, en vervolgens gingen we naar La Bamba. Hier speeld normalitair een live-bandje, maar deze was er helaas niet vanwege het ontbreken van een vergunning. De sfeer was hierdoor stukken minder en zijn we doorgereden naar de Red Piano Bar. Dit is een kroegje waar een vrouw achter een keyboard allerlei nummers zit te spelen. Goed dat ze was, ongelooflijk! De bohemian rapsody, eminem, tulpen uit amsterdam, frans bauer, britney spears, madonna. Noem het maar op en ze kon het. Sommige nummers waren nog mooier hoe zij ze zong dan de originele zangers. Ze bracht dan ook een super sfeertje met zich mee!

Natuurlijk zijn er nog veel meer gebeurtenissen, maar deze hoort iedereen wel weer als ik in Nederland ben aangekomen weer. Zoals het er nu naar uitziet zal ik 13 juli terugvliegen en hopelijk zijn de daken dan oranje bekleed (11 Juli wint Nederland de WK finale van Spanje, aldus mijn reeds ingevulde WK pool verwachtingen).

Veel liefs vanuit het steeds warmer wordende St. Maarten (snachts was het laatst nog 36 graden)